سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

سخنرانی استفان پریزنر، هماهنگ‌کننده مقیم سازمان ملل متحد در ایران، در جریان بازدید از منطقه سیاهکل و تشریح همکاری‌های محیط‌زیستی ایران و سازمان ملل

 

استفان پریزنر، هماهنگ‌کننده مقیم سازمان ملل متحد در ایران، در جریان بازدید از منطقه سیاهکل، در سخنرانی خود به تلاش‌های هشت‌ساله‌ای اشاره کرد که با همکاری خانم حاج‌آدم در این منطقه شکل گرفته است. او گفت: «در طول این هشت سال، شاهد رشد قابل توجهی در منطقه بوده‌ایم. تاکنون بیش از دو پروژه مهم به مرحله اجرا رسیده و امید داریم که این روند ادامه یابد.

وی با اشاره به شرایط اقلیمی خاص منطقه سیاهکل اظهار داشت: در برخی مراحل، اجرای پروژه‌ها به دلیل شرایط آب‌وهوایی از جمله بارش برف با چالش مواجه شد، اما این تغییرات نشان‌دهنده اهمیت برنامه‌ریزی دقیق و انعطاف‌پذیر در اجرای طرح‌های توسعه‌ای است.

پریزنر افزود: برخی طرح‌ها با هدف کاهش اثرات منفی بر محیط زیست و ترویج کشاورزی پایدار طراحی شده‌اند. این طرح‌ها در چند مرحله اجرا خواهند شد تا در عین حفظ منابع طبیعی، پاسخگوی نیازهای معیشتی مردم نیز باشند. در این منطقه، پیوند عمیقی میان انسان و طبیعت وجود دارد و ما باید از دل این همزیستی، مدل‌های موفقی برای توسعه پایدار ارائه دهیم.

وی ادامه داد: این منطقه نه‌تنها از نظر طبیعی غنی است، بلکه ظرفیت فرهنگی بسیار بالایی نیز دارد. در جریان این سفر، گفت‌وگوهای ارزشمندی با مردم محلی داشتیم و متوجه شدیم که این منطقه هنوز مکان‌های جدید و ظرفیت‌های کشف‌نشده زیادی دارد. برخی از عشایر بختیاری نیز در این منطقه زندگی می‌کنند و نقش مهمی در حفظ فرهنگ و تنوع زیستی آن ایفا می‌نمایند.

پریزنر گفت: مردم محلی، به‌ویژه در روستاهای دورافتاده، با دشواری‌های زیادی مواجه هستند. به عنوان رئیس تیم سازمان ملل در ایران، اعلام می‌کنم که ما آماده‌ایم همکاری‌های خود را با دولت ایران گسترش دهیم.

او با اشاره به سابقه همکاری‌ها از سال ۲۰۱۷ گفت: ما تلاش‌های زیادی در زمینه حفظ تنوع زیستی در مناطق جنوبی کشور داشته‌ایم. یکی از پروژه‌های کلیدی ما، طراحی یک مدل برای مدیریت تنوع زیستی بود، به گونه‌ای که بتوان این موضوع را وارد سیاست‌گذاری‌های ملی کرد. سازمان ملل آماده است در این مسیر، دانش، تجربه و منابع خود را به اشتراک بگذارد.

او تأکید کرد: ما منتظر دریافت پیشنهادات از سوی دولت و نهادهای داخلی هستیم. چالش‌های زیادی پیش روی ما قرار دارد و یکی از مهم‌ترین آنها، تأمین مالی برای پروژه‌های محیط‌زیستی است. حفاظت از محیط‌زیست یک موضوع جهانی و کالای عمومی جهانی است. باید در زمینه افزایش سرمایه‌گذاری در این حوزه گام‌های مؤثرتری برداشته شود.

پریزنر ادامه داد: در این راستا، باید همکاری‌های بین‌المللی را از طریق مکانیسم‌هایی مانند صندوق توسعه تغییرات اقلیمی گسترش دهیم. همچنین، لازم است که عشایر منطقه در مرکز برنامه‌ریزی‌ها قرار گیرند. این افراد نقش کلیدی در حفظ جنگل‌ها دارند و باید به‌عنوان حافظان طبیعت شناخته شوند. در عین حال، لازم است شیوه‌های سنتی مانند دامداری بیش از حد که منجر به چرای بی‌رویه می‌شود، مورد بازنگری قرار گیرند. ما باید جایگزین‌هایی برای معیشت پایدار این جوامع ارائه دهیم.

او در پایان تصریح کرد: چارچوب‌های همزیستی انسان و طبیعت نیاز به بازنگری دارند. باید رویکردی ایجاد کنیم که همکاری میان وزارتخانه‌ها و سایر نهادهای مرتبط را تقویت کند. بازسازی و نوسازی طبیعت با بهره‌گیری از دانش نوین، انگیزه جوامع محلی و منابع در دسترس ممکن است.

وی افزود: ما از حمایت گروه‌های مختلف در ایران قدردانی می‌کنیم. این گروه‌ها با وجود محدودیت‌های مالی، نقش مهمی در حفاظت از محیط‌زیست دارند و حمایت از آن‌ها برای دستیابی به نتایج پایدار حیاتی است.

پریزنر سخنان خود را با این جمله به پایان رساند: «امروز اینجا هستیم تا مسئولیتی مشترک را به یاد بیاوریم. این منطقه بخشی از میراث دیرین ایران است و حفظ آن نه تنها به نفع مردم محلی بلکه به نفع کل کشور و نسل‌های آینده خواهد بود. امیدوارم که نظرات ارزشمندی که در این نشست مطرح می‌شود، بتواند مسیر بهتری برای همکاری و توسعه پایدار فراهم کند.