سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

گل گاو زبان یکی از گیاهان قدیمی است که استفاده های دارویی زیادی دارد، ارتفاع بوته گل گاو زبان گاهی اوقات به 60 سانتی متر یا بیشتر هم می رسد. گیاه گل گاوزبان بومی شرق میانه است که دارای یک تاریخ کهن در جنگ بوده و برای افزایش شجاعت و شهامت استفاده می شده است. همه قسمت های گیاه گل گاوزبان به جز ریشه، خوش طعم هستند و استفاده های دارویی یا آشپزی دارند. گل گاوزبان یک گیاه منحصر به فرد است و رشد سریعی دارد. جوشانده گل گاوزبان ایرانی حواس پنج گانه را تقویت می کند و برای تنگی نفس مناسب است. جویدن برگ تازه آن برای درمان جوش های پرکی دهان مناسب است. به طور معمول سنبل الطیب و گل گاوزبان را با یکدیگر دم می کنند. دم کرده گل تلخ مزه است و رنگ دم کرده تهیه شده با نوسان واکنش اسیدیته تغییر می کند. به علت زیبایی گل گاوزبان در ایجاد فضای سبز هم می توان از آن استفاده کرد. گل ها شهد فراوانی دارند و مورد توجه زنبور عسل قرار می گیرند. عسل گاوزبان مرغوب ترین عسل هاست. گل گاوزبان در هر شرایطی از آفتاب کامل گرفته تا سایه ملایم رشد می کند. گل گاوزبان می تواند حتی در بدترین خاک ها نیز رشد کند. گل گاو زبان یک گیاه بسیار مقاوم است که می تواند درجه حرارت را در دو طرف طیف تحمل کند. با این حال ، در حالی که هم در برابر گرما و هم در هوای سرد تحمل می کند ، نمی تواند در برابر یخبندان سخت مقاومت کند. تکثیر گل گاوزبان با استفاده از بذر انجام می شود و آن را در فصول بهار و پاییز می توان کشت کرد. این گیاه به طور مستقیم در زمین اصلی و همچنین از راه خزانه گیری و نشا کاری قابل تکثیر است. اما روش نشاکاری بهتر است