جنگلکاری، ضرورتی برای مدیریت پایدار منابع طبیعی
جنگلکاری یکی از ابزارهای کلیدی برای مقابله با چالشهای زیستمحیطی در کشور به شمار میآید. با توجه به بحران کمآبی، فرسایش خاک و افزایش دما در بسیاری از مناطق، توسعه جنگلها میتواند نقشی بیبدیل در بهبود وضعیت زیستمحیطی و تقویت منابع طبیعی ایفا کند.
*جنگلکاری و حفظ رطوبت خاک
جنگلها از طریق جلوگیری از تبخیر سطحی و افزایش نفوذ آب به لایههای زیرین خاک، باعث حفظ رطوبت و تقویت منابع آبی میشوند. سیستم ریشهای درختان، ساختار خاک را بهبود میبخشد و به آن توانایی بیشتری برای نگهداری آب میدهد. این امر بهویژه در مناطقی مانند آذربایجان غربی که با کاهش سطح آبهای زیرزمینی مواجه هستند، اهمیتی حیاتی دارد.
بهعنوان نمونه، تجربه مدیریت منابع طبیعی در استان آذربایجان غربی نشان داده است که پروژههای جنگلکاری در حوزههای آبخیز، مانند باراندوزچای، تأثیرات مثبتی بر کاهش رواناب سطحی و تغذیه سفرههای آب زیرزمینی داشتهاند. این تجربه میتواند بهعنوان یک الگوی موفق در سایر مناطق کشور مورد استفاده قرار گیرد.
*نقش جنگلکاری در تلطیف هوا و کاهش آلودگی
جنگلها از طریق تعرق و تولید بخار آب به جو، به خنک شدن محیط و کاهش اثرات گرمایش جهانی کمک میکنند. علاوه بر این، جنگلها با جذب دیاکسید کربن و تولید اکسیژن، کیفیت هوا را بهبود میبخشند. در مناطقی که با پدیدههایی مانند ریزگردها مواجه هستند، جنگلکاری میتواند به کاهش گردوغبار و افزایش سلامت عمومی کمک کند.
*ضرورت توجه به جنگلکاری در ایران
در کشوری مانند ایران که با چالشهای زیستمحیطی متعددی روبهروست، جنگلکاری باید بهعنوان یک راهبرد بلندمدت و ملی در نظر گرفته شود. این اقدام نهتنها به حفظ منابع طبیعی کمک میکند، بلکه میتواند زمینهساز توسعه پایدار و بهبود معیشت جوامع محلی نیز باشد.
نگارنده معتقد است که توسعه پروژههای جنگلکاری، بهویژه در مناطق بحرانی، نیازمند همکاری همهجانبه بین دولت، نهادهای علمی، و مردم است.
یادمان باشد که جنگلکاری، یک سرمایهگذاری است که منافع آن برای نسلهای آینده بهوضوح قابلمشاهده خواهد بود.
هادی قاسمی
ریس کمیته فنی معاونت آبخیزداری امور مراتع و بیابان
ارسال به دوست
نام : | |
ايميل : | |
*نظرات : | |
متن تصویر را وارد کنید: | |